’Windmolens dichtbij? Politiek, doe dat niet’. Albert Hoedjes heeft veel ervaring met overlast
Datum: dinsdag 4 februari 2020
HOLLANDS KROON – ANNA PAULOWNA,,Als het eens een dag windstil is, beseffen we weer hoe fijn het was om op het platteland te wonen.”
Ed Dekker 4-2-2020
Hoe fijn het wás. Achter de woorden van agrariër Albert Hoedjes uit Anna Paulowna gaat een luide waarschuwing schuil. Over windmolens.Albert Hoedjes (57) heeft ervaring met drie generaties windmolens. Hij woont vlakbij windpark Westeinde, de zeven molens langs het Noordhollands Kanaal in de buurt van pontje Westeinde. Rechts van Hoedjes staan er drie, links van hem vier. De afstand tot de dichtstbijzijnde turbine is 280 meter. ,,De molens zijn een bron van ellende”, verzucht hij.
Tweehonderd meter
Zijn waarschuwing richt hij tot de politiek, het sterkst tot Provinciale Staten. ’Haarlem’ hanteert nu een minimale afstand van zeshonderd meter tussen woonhuis en turbine, maar wil die voorwaarde laten vallen. Gedeputeerde Edward Stigter (GroenLinks) van Klimaat en energie denkt zelfs aan een afstand van soms tweehonderd meter.,,Onbegrijpelijk”, stelt Albert Hoedjes. Als ervaringsdeskundige wil hij zich laten horen. ,,Tweehonderd meter, nooit doen. De politiek mag de burger dat niet aandoen.” Geluidsoverlast en slagschaduw, Albert Hoedjes weet er alles van. ,,’s Nachts heb je het meeste last van het geluid, dan zijn er veel minder andere omgevingsgeluiden. Dat betekent de ramen potdicht, ook ’s zomers. In bed oordopjes in. Als je dan toch niet kunt slapen, dan de radio aan.”
Aan en uit
Over slagschaduw zegt hij: ,,In huis lijkt het dan net alsof het licht steeds aan en uit gaat. De mate van overlast is afhankelijk van de windkracht en windrichting. Bij een bepaalde zonnestand kunnen molens eenvoudig worden stilgelegd. Na een poosje kunnen ze weer draaien, als de zon iets is gezakt. Deze molens blijven altijd gaan, ondanks toezeggingen.”,,Wij zitten vrijwel in het midden. Als de wieken zwiepen, hebben wij dus altijd last. Plus dat het geluid weerkaatst op de wanden van onze schuren. Je wordt er stapelgek van. Letterlijk? Dat net niet, maar je wordt er heel chagrijnig van. En dat blijft.”Albert Hoedjes en zijn gezin wonen aan de Boermansweg. Al jaren ligt hij in de clinch met provincie, gemeente en exploitanten/eigenaren van park Westeinde. Zijn eerste bezwaren dateren van ruim vijftien jaar geleden. Toch zijn in 2006 zestien kleine molens vervangen door zeven grotere. In 2014 vroegen de eigenaren (een clubje regionale investeerders) vergunning voor zeven nieuwe exemplaren.
Op de barricaden
Hoedjes ging de barricaden op, samen met zes andere huishoudens van de Parallelweg (langs de N9), Grasweg en Boermansweg. Ze vochten de vergunning aan tot en met de Raad van State, maar hun strijd had geen succes. In 2018, vier jaar na de aanvraag, kwamen de nieuwe molens toch op de dijk. Ze zijn niet van het grootste type. Bijna tachtig meter hoog (tot puntje hoogste wiek), met een vermogen van 900 kWh. De nieuwe turbines veroorzaken volgens Hoedjes een ander geluid. ,,Doordringender, dat gaat dwars door je huis. De belangrijkste oorzaak is het ontbreken van een tandwielkast. De molen werkt met een ringgenerator, dat klinkt anders.”
Geluidsmetingen
Veelvuldige klachten bij de Omgevingsdienst hebben volgens Hoedjes tot niets geleid. Deze dienst is voor de provincie belast met de vergunningen en de controle op de naleving daarvan. ,,Meermalen hebben we verzocht om geluidsmetingen ’s nachts. Maar er gebeurt niets.”Samen met een buurman is Albert Hoedjes de rechter gestapt om schadevergoeding van de eigenaren. Inzet is de zogeheten overdraai.,,De wieken draaien voor een deel over ons perceel, zeventien meter. Daar behoort een vergoeding tegenover te staan. Zeker omdat ons huis moeilijk verkoopbaar is geworden door de molens.”
